كنار آن سروش آسمانى‌

دلم را بسته بودم من حمايل‌

نفهميدم چسان آمد چسان رفت‌

به دل گفتم: دلا، هستى چه غافل‌

دل غمگين «دانشمند» مى‌گفت:

كه رفت از اين جهان آقاى فاضل‌

تو رفتى، راهت اما برقرار است‌

دل ما گرچه شد منزل به منزل‌

كشتى درياى فضل رحمهٌ للعالمين‌

آيت حق، اختر دين، جلوه حبل المتين‌

شيخ اعلم آيت‌الله مجاهد پر كشيد

چون هماى معرفت سوى سماوات از زمين‌

در غم هجران او اهل زمين آشفته دل‌

زين مصيبت مضطرب در آسمان روح الامين‌

جايگاه اين فقيه سربلند اهل بيت (ع)

برسر انگشتر دين الهى چون نگين‌

از پيامش عطر بيدارى به عالم منتشر

دركلامش آشكارا اتحاد مسلمين‌

پيروانش عاشقان اهل بيت مصطفى (ص)

همرهانش رهروان خط خيرالمرسلين‌