مسّ ميت، غسل و نماز ميت، و كفن و دفن درباره آنها جارى نيست، تا قلب از كار بيفتد و بدن سرد شود. اموال آنها را نمى‌توان در ميان ورثه تقسيم كرد، و همسر آنها عدّه وفات نگه نمى‌دارد، تا اين مقدار حيات آنان نيز پايان پذيرد. ولى وكلاى آنها از وكالت ساقط مى‌شوند، و حقّ خريدوفروش يا ازدواج براى آنها، يا طلاق همسر از طرف آنان را ندارند، و ادامه معالجات در مورد آنها واجب نيست، و برداشتن بعضى از اعضاى بدن آنها، در صورتى كه حفظ جان مسلمانى متوقّف بر آن باشد مانعى ندارد؛ ولى بايد توجّه داشت كه اينها همه در صورتى است كه مرگ مغزى به طور كامل و به صورت قطعى ثابت گردد، و احتمال بازگشت مطلقاً وجود نداشته باشد. [1]

7) حضرت آيت الله العظمى صافى (حفظه الله)

س: آيا مى‌توان اعضاى شخصى را كه دچار مرگ مغزى شده است و از لحاظ پزشكى اميدى به زنده ماندن وى نيست، ولى برخى اعضايش مثل قلب وى براى مدتى هنوز كار مى‌كنند به بيمارى كه محتاج است پيوند زد؟ با توجه به اين كه اگر صبر نماييم، ممكن است ديگر، اعضايش، قابل پيوندنباشند.

ج: اگر سبب تسريع در مرگ يا شدت بيمارى او مى‌شود، جائز نيست و بدون آن هم چون كسب اجازه از بيمار ممكن نيست، جائز نمى‌باشد. و الله العالم‌

س: آيا براى شخص جائز است كه اجازه دهد در حال حيات يا پس از مرگ، بعض اعضاى او كه حفظ نفس بيمارى بر آن متوقف نيست از قبيل انگشت،

[1]. ناصر مكارم شيرازى، پيشين، ص 114.