جنسيت دهد.

در اين حالت، همانند حالت سابق، ازدواج باطل است؛ چون مجوز شرعى براى ابقاى ازدواج سابق وجود ندارد. به محض اين‌كه يكى از زوجين جنس خود را تغيير دهد، مثلًا جنس مرد به زن تبديل گردد، در حالت جديد هر دو هم جنس خواهند شد و ازدواج سابق از بين خواهد رفت. حال اگر زن نيز بعد از مدتى تغيير جنسيت دهد، عُلقه زوجيت حاصل نمى‌شود، بلكه نياز به اجراى خطبه عقد جديد است.

امام خمينى‌ در اين باره مى‌گويد:

لو تغير الزوجان جنسهما إلى المخالف فصار الرجل إمرأة و بالعكس، فإنْ كان التغيير غيرمتقارن فالحكم كما مرّ [البطلان‌]. [1] اگر زن و شوهر، جنسيت خود را به جنس مخالف تبديل كنند، به گونه‌اى كه شوهر به زن تبديل شود و زن به مرد تبديل گردد، چنان‌چه تغيير آن دو به صورت غير مقارن (غير همزمان) باشد، حكم آن مانند مورد قبل [بطلان‌] است.

گفتار چهارم: تغيير جنسيت زوجين به صورت همزمان (مقارن)

مى‌توان تصور كرد كه گاه زن و شوهر در زمان واحد تغيير جنسيت مى‌دهند. هرگاه زن و شوهر، همزمان جنسيت خويش را تغيير دهند، در اين‌كه آيا ازدواج سابق پا برجاست يا باطل شده است، دو احتمال وجود دارد:

احتمال اول: اين‌كه‌ ازدواج سابق همچنان داراى دوام و بقا مى‌باشد. توضيح اين كه، حقيقت ازدواج، زوجيتِ هر يك، نسبت به ديگرى است و نه بيش‌تر. در اين صورت، تنها حالت و چگونگى آن، در قبل و پس از عمل جراحى تغيير كرده است. بنابراين، زوج فعلى، قبلًا زوجه بوده، و زوجه فعلى، قبلًا زوج بوده كه در اين وضعيت جديد، حقيقت ازدواج، يعنى زوجيت هر يك نسبت به ديگرى، هم چنان به حال خودش باقى است. نهايت آن كه، وظيفه هر يك با وضعيت سابق متفاوت است. مرد فعلى (بعد از تغيير جنسيت)، قبلًا وظايف يك زن (زوجه) را به عهده داشت و زن فعلى‌

[1]. همان.