سه مظهر و سه خدا تجلى نمود كه فوقاً به آن اشاره شد.[1] و هم اكنون ثالوث (مقدس)هندوها به صورت سه جمجمه به هم چسبيده، در نمايشگاه هند موجود است.

متأسفانه مسيحيت نيز، در پنج قرن اول حيات خود به علت جذب عوامل فلسفى يونانى و شرقى، دچار تثليث شد، و تثليثى تازه به نام پدر، پسر و روح القدس، پديد آورد.

مستر هاكس مى گويد: «طبيعت خدايى، از سه اُقنوم متساوى الجوهر مى باشد، يعنى خداى پدر و خداى پسر و خداى روح القدس» تا آنجا كه مى گويد: «لكن بايد دانست كه اين سه اُقنوم را يك رتبه و عمل است».[2]

شرك آيين هندو با مسيحيت به حكم اين كه ذات الهى را مركّب و يا متعدد مى داند با توحيد در ذات مخالف است.

آنچه در بحث ما مهم است، آشنايى با شركى است كه در شبه جزيره عرب در زمان نزول قرآن رايج بوده و بيشترين آيات قرآن درباره اين نوع شرك سخن مى گويند و افرادى هم كه در عصر ما مسائل مربوط به توحيد و شرك را مطرح مى كنند همين نوع شرك را دستاويز قرار مى دهند.

اعراب جاهلى در مسأله توحيد در خالقيت انحرافى نداشته و همگان