آسمان هاى هفت گانه و زمين و هر كس كه در آنهاست، او را تسبيح مى گويند، و هيچ چيزى نيست مگر اين كه همراه با ستايش او را تسبيح مى گويد، ولى شما تسبيح آنها را نمى فهميد، يقيناً او بردبار و بسيار آمرزنده است.

و به قول شاعر:

گر تو را از غيب چشمى باز شد *** با تو ذرّات جهان همراز شد[1]

نطق آب و نطق خاك و نطق گل *** هست محسوس حواس اهل دل[2]

جمله ذرات عالم در نهان *** با تو مى گويند روزان و شبان

ما سميعيم و بصيريم و هشيم *** با شما نامحرمان ما خامشيم[3]

3. سلب تأثير از علل و اسباب جهانِ امكانى، خلاف صريح قرآن مجيد است، زيرا اين كتاب آسمانى بر مؤثر بودن ماسوى الله(در پرتو اراده او) تصريح مى كند و صريحاً تأثير آب را در پرورش گياهان بيان مى نمايد چنانچه مى فرمايد: