مختلف، و يا آمادگى براى اعمال متفاوت، كه به عهده اين دو عضو است، اختلاف شكل را، در دست انسان و بال پرنده پديد آورده است.

ساختمان اصلى دست هاى «اسب» و «گوسفند» (دو پاى جلو) هم همين طور است به جاى هر قطعه استخوان كهدر شانه، بازو، ساعد، دست و مچ انسان و پرنده موجود است، قطعه اى در دست هاى اين چارپايان نيز وجود دارد، امّا به كار رفتن دست ها، به جاى پا و آمادگى براى راه رفتن روى ناخن ها، سم ها، دست ها را به صورت و شكلى كه در اين چارپايان وجود دارد، درآورده است.

هم چنين است همه مهره داران كه به ظاهر اختلاف زيادى ميان آن ها است، از نظر تشريح تطبيقى، فرق اساسى در آن ها موجود نيست[1] و هم چنين... .

ولى بايد توجه كرد كه اين گونه تشابه هرگز گواه بر خويشاوندى انسان با ساير جانوران، و هم چنين اشتقاق بقيه جانوران با يكديگر نيست.

چه مانعى دارد طراح آفرينش، موجودات و انواع مشابهى را خلق نمايد و در پديد آوردن آن ها، راه اشتقاق و تكامل را پيش نگيرد؟

چه مانعى دارد طراح آفرينش، موجودات و انواع مشابهى را خلق نمايد ودر پديد آوردن آن ها، راه اشتقاق و تكامل را پيش نگيرد؟

چه مانعى دارد كه خالق جهان و پديد آورنده موجودات و جانداران، به طور ابداع و بى سابقه دو موجود مشابه هم را به وجود آورد، و هيچ كدام فرع ديگرى نگردد؟