از اين جا روشن مى شود كه قوّه مقننه تا مرحله برنامه ريزى سه مرحله را طى مى كند.

امروز، هيئت وزيران و تمام ادوات و سازمان هاى وابسته به آن را، قوه مجريه مى نامند و مسئوليت كار آن، اجراى مصوبات مجلس، در امور عمرانى، اجتماعى، اقتصادى و سياسى است، و به طور كلى اداره كشور مستقيماً وظيفه قوه مجريه است.

وزارتخانه ها و تمام سازمان هايى كه بازوان قوه مجريه به شمار مى روند، از لحاظ كمّى و كيفى محدوديتى ندارند، ممكن است كشورها از اين لحاظ متفاوت باشند، و در كشورى به تشكيلات و سازمان هاى وسيع ترى نياز باشد ولى در كشور ديگرى نياز محدودتر گردد. گاهى ممكن است وزارتخانه اى بر وزارتخانه ها افزوده شود، و گاهى نيز وزارتخانه اى در وزارتخانه اى ادغام گردد و اين بسته به صلاح ديد مديران جامعه است.

هيئت وزيران را كه در رأس اين قوه هستند، يا شخص حاكم انتخاب مى كند يا مجلس شورا و يا اين ك خود مردم مستقيماً انتخاب مى نمايند. (هر چند اين قسم در جهان مرسوم نيست) به هر حال، آن چه مسلم است اين است كه قوه مجريه كه در رأس آن هيئت وزيران است، بايد مورد رضايت مردم باشند، و اين هم با يكى از آن راه هايى كه گفتيم، انجام مى گيرد، ولى آن چه در دنياى امروز، رايج است اين است كه انتخاب هيئت وزيران به وسيله شخص حاكم و با موافقت مجلس شورا انجام مى گيرد.

بايد توجه نمود كه تزيينات و تشكيلا ادارى در حكومت اسلامى اصالت