الهى حكومت واحد جهانى را، پى ريزى مى كند و همه جهان را با يك رشته قوانين الهى كه مطابق فطرت و آفرينش انسان است اداره مى نمايد، و براى مجموع جهان يك قانون، يك دادگاهن يك ارتش، يك اقتصاد، يك اخلاق طرح ريزى مى كند و در اين طرح تمام مردم جهان، از مواهب طبيعى و الهى به طور مساوى برخوردار مى باشند، نه اين كه يك كشور كوچك يك «وجبى» مانند «كويت» از درآمد سرشارى برخوردار باشد، در حالى كه انسان هاى كشورهاى ديگر مانند هند با گرسنگى و فلاكت دست به گريبان باشند.

امروزه دعوت به«قوميت» و نژاد پرستى و برترى هاى صنفى همگى گامى است برخلاف حكومت واحد جهانى كه اسلام نخستين طراح آن است.

پيامبر گرام(صلى الله عليه وآله) در سخنان خود در حجة الوداع هر نوع تبعيض ميان انسان ها را محكوم كرد و در سخن تاريخى خود چنين فرمود:

«عرب را بر عجم و عجم را بر عرب، سفيد را بر سياه و سياه را بر سفيد برترى نيست. همگى فرزندان آدم هستند و آدم نيز از خاك آفريده شده است».[1]

اين بيان مى تواند پايه فكرى اساسى براى تشكيل يك حكومت انسانى جهانى باشد كه به تمام نبردها و جنگ ها و اختلاف طبقاتى خاتمه بخشد.