واقعيت اصيلى كه زمينه را براى درخشش قهرمانان آماده مى كند، عبارت است از ضرورت وجود رهبرى در تمام شؤون زندگى اجتماعى. از اين جهت آنان را به عنوان مراكز تصميم گيرى و فرماندهى به رسميت مى شناسند. خودجوشى و قدرت تفكر رهبر در بسيارى از مسائل كاملا مؤثر مى باشد.

در ت.ثير شخصيت در كشورهاى جهان همين بس كه جز در انگلستان و آمريكا در موضوعاتى مانند هنر، ادبيات، معمارى و علوم، تصميم هاى اساسى به دست تنى چند و در بسيارى موارد يك تن گرفته مى شود، كه قضاوت و سليقه شان به صورت قوانين مطلق كشور درمى آيد. تكامل عظيم وسائل ارتباطى كه مخابره تصميمات را به سرعت برق به هر نقطه دورافتاده اى ممكن مى سازد، اثر وجود رهبر را بيش از هر زمان ديگر آشكار مى سازد. و به خاطر همين تأثير عميقى كه در حال جامعه دارد مسئوليت شديدى كه در برابر مردم خواهد داشت، هر نوع بحران اقتصادى و فاجعه اجتماعى را به پاى او مى نويسند.

نظرات و فضيلت هاى شخصى در فرماندهى عالى سياسى ممكن است مصيبت بار يا پيروزى آفرين باشد.

در لحظات حساس سياسى پيوسته چشم مردم به سوى كسى است كه آنان را نجات دهد. يك بحران در امور اجتماعى و سياسى طبعاً توجه مردم را به رهبر افزايش مى دهد. اميد مردم به حل يك بحران، با اميد به ظهور يك رهبر نيرومند و هشيار كه بر دشوارى ها و خطرات فائق آيد، همراه است، بحران هر چه قوى تر باشد، اشتياق به رهبر شايسته اى كه بر آن فائق آيد، نيرومندتر مى شود.[1]