يك حكومت مركزى به ميان آمد. قوانينى را مى نوشتند و مطابق آن رفتار مى كردند. در جهان علم و دانش، فلسفه ترقى يافت. و پس از جنگ هاى صليبى مغرب براى كسب دانش با اعراب ارتباط پيدا كرده تحصيل زبان هاى قديمى توسعه يافت. تاريخ و جغرافيا اهميت پيدا كرد. در مجسّمه سازى و نقاشى سليقه خوبى به كار برده شده.[1]

«هانزپروتر» در كتاب «تأثير جنگ هاى صليبى در علوم» مى نويسد:

جنگ هاى صليبى تنها عامل ترقى اروپا بين سال هاى 1100 ـ 1300 ميلادى بوده است و دوره تجدد، دوره، كشفيات و دوره اصلاحات اروپا در نتيجه همين جنگ ها به وجود آمده است. يك ارتباط مداوم بين اصول و عقايد مشرق و مغرب در ابتدا در فلسطين ديده مى شود كه آن را بايد يكى از نشانه هاى اوّلين تماس مشرق و مغرب دانست.[2]

«ارنست باكر» باز مى نويسد:

«ظهور تمدن مغرب تا اندازه اى در نتيجه جنگ هاى صليبى بود زيرا نه فقط با علوم و صنايع دنياى اسلامى آشنا گشتند، بلكه با امپراطورى روم شرقى و يونان تماس پيدا كردند...

جنگ هاى صليبى از جانب سوريه و دُول لاتينى نيز تأثيراتى در رشد علوم و تمدن اروپاى غربى داشت، روشن ترين دليل اين قسمت، آن كه هنوز بعضى از كلمات عربى در زبان هاى غربى رواج دارد «پروتز» كلمات زيادى را براى نمونه نقل مى كند كه از آن جمله كاروان، برج، قلعه و غيره است كه با كمى اختلاف در تلفّظ،