«به موسى وحى كرديم كه عصاى خويش را بر دريا بزند در آن هنگام دريا شكافت و هربخشى از آب به صورت كوهى بزرگ در آمد».

تتبع در آيات قرآن واحاديث اسلامى به روشنى ثابت مى كند كه اولياء الهى و مردان شايسته خدا ـ هرچند نبى و رسول نبودند ـ داراى قدرتهاى غيبى بودند كه به اذن پروردگار، به كارهاى خارق العاده اى دست مى زدند ، در اين مورد كافى است كه احوال ياران سليمان را بررسى كنيم:

«سليمان از اطرافيان خود خواست كه تخت بلقيس را پيش از آنكه او به پاى خود به حضور او آيـد، براى او حاضر كنند، در اين موقع پيرى از « جن» گفت: من تخت او را پيش از آنكه اين مجلس به پايان برسد، حاضر مى كنم ولى كسى كه آگاهى از كتاب داشت، گفت من آن را پيش از آنكه چشم به هم بزنى حاضر مى سازم ، در اين موقع سليمان آن را، در برابر چشم خود، حاضر ديد».[1]

ازاين آيات شريفه نيز به خوبى استفاده مى گردد كه حضرت موسى به اذن پروردگار خويش، از چنان سلطه غيبى برخوردار بود كه با زدن