نيز سرمايه‌هاى اصلى- معلومات خويش را مديون مشرق زمين است- و دانشمندان بزرگ آنجا مسافرتها به مشرق كرده‌اند- و از اندوخته‌هاى دانشمندان شرقى بهره‌مند گشته- و پس از عودت در وطن خود منتشر ساخته‌اند- ما نمى‌خواهيم در اينمقدمه به معرفى فلسفه باستانى مشرق- و مقدار بهره‌اى كه يونان باستان از آن برده است- و يا معرفى فلسفه ده قرن پيش اسلامى- و ميزان استفاده‌اى كه اروپاى جديد از آن كرده است- و يا به بحث در مقدار ميراثى كه از يونانيان- به مسلمين رسيد و تحولاتى كه در دوره اسلامى پيدا كرد- و اينكه مسلمين فلسفه يونان را- به چه صورتى در آوردند- و چه اندازه از خود بر آن افزودند بپردازيم- زيرا علاوه بر اينكه اگر بنا شود از روى سند و تحقيق- در اين موضوعات قضاوت شود- احتياج به صرف وقتهاى زياد- و نوشتن كتاب‌هاى مستقل دارد- با موضوع كتاب حاضر ارتباط زيادى ندارد- .

آنچه با كتاب حاضر نسبتا ارتباط بيشترى دارد- و بعلاوه كمتر در باره آن گفتگو شده است- يك معرفى اجمالى از فلسفه اسلامى- از سه قرن و نيم پيش تا كنون است- كه متاسفانه كما هو حقه هنوز در جهان- معرفى نشده است و قهرا از طرف طبقه جوان- و تحصيل‌كرده‌هاى جديد خودمان نيز كه معمولا- اطلاعاتشان در اين زمينه‌ها از طرق اروپائى است- توجهى كه مى‌بايست بان نشده است- .

اين فلسفه كه موسوم است به حكمت متعاليه- بوسيله صدر المتالهين شيرازى مشهور به ملا صدرا - در قرن يازدهم هجرى تاسيس شد- و از آن به بعد محور تمام تعليمات فلسفى- در ايران تحقيقاتى بود كه اين دانشمند- در مسائل مهم فلسفى بعمل آورده است- .

تحقيقات صدر المتالهين بيشتر در فلسفه اولى- و حكمت الهى است ملا صدرا آنچه در اين زمينه- از قدماء يونان و بالاخص افلاطون و ارسطو رسيده بود- و آنچه حكماء بزرگ اسلامى از قبيل فارابى -