يزيد بن معاويه لعنه اللّه، ولادت او در سنه ست و عشرين بود، و مصطفي عليه السّلام چون درو نگريستي به خشم نگريستي. چون ولايت بوي رسيد، از حسين علي رضي اللّه عنه بيعت خواست، حسين در بيعت او نيامد، حسين از مدينه بكوفه نقل كرد، مردمان كوفه او را غدر كردند، و مسلم عقيل را عبيد اللّه زياد بكشت، و حسين را رضي اللّه عنه در دشت كربلا شهيد كردند، و بدين سبب يزيد ملعون شد. و يزيد سلام [1] بن زياد را امير خراسان كرد، بغزو ما وراء النهر رفت، و در عهد يزيد تخت گاه حسين خاينان [2] فتح كرده بود، يك روايت آنست كه شبي خمر ميخورد، رقص كرد بيفتاد و سرش شكست و مغزش بيرون آمد و بدوزخ رفت. ولادت او به ماطرون [3] بود، و فوت او به حوران [4] در چهاردهم ماه ربيع الاول سنه اربع و ستين، و عمر او سي و هشت سال بود، و ملك او سه سال و هشت ماه بود با چنين سهل مدتي و ملكي، لعنت ابد بر خود بگذاشت، و بدوزخ رفت، و اللّه اعلم.

معاويه بن يزيد، بعد از فوت پدر با او بيعت كردند، و چهار ماه در امارت بماند و گفته‌اند چهل روز، بعد از آن بر منبر رفت و خطبه كرد و گفت:
ايها الناس! انما انا لحم و دم و لا صبر لي علي نار جهنم فولوا امركم من شئتم.
معني چنين باشد: كه گوشت و خونم، مرا بر آتش دوزخ شكيبائي نيست