اين سال را سنة الاستدلال گويند، راوي ميگويد: مصطفي عليه السّلام با يك هزار و چهار صد صحابي روي به خيبر نهاد، و آن بلاد را چند حصن بود يك يك را فتح كرد، تا به حصن الوطيح [2] و سلالم رسيد، و مدة ده شبانه روز آن حصن را بداشت تا مرحب كه مبارز و مهتر آن طايفه بود، سلاح پوشيد، و بيرون آمد، و مبارز خواست، محمد مسلمه [3] با او در ميدان آمد، و درختي در ميان هر دو بود، هر يك زخم خصم را بدان رد ميكردند، تا بزخم شمشير آن درخت قطع شد، پس محمد مسلمه [4] او را ضربتي زد، و بدوزخ فرستاد، و بروايت شيع علي رضي اللّه عنه بود كه مرحب [5] را بقتل رسانيد، پس محمد مصطفي عليه الصلاة و السلام، ابو بكر را رضي اللّه عنه، با فوجي از صحابه به حصني فرستاد از حصنهاء خيبر، چون آنجا رفت، قتال بسيار كرد، آنرا فتح نا كرده باز آمد، مصطفي عليه التحيه، ديگر روز علي را رضي اللّه عنه پيش خواند و او را درد چشم بود، آب دهان مبارك خود در چشم علي ماليد، و علم بدست، او داد، او را بدان قلعه فرستاد، در حال چشم مباركش صحت يافت، و روي بدان قلعه نهاد، و قتال آغاز كرد، و مبارزان جهودان بيرون آمدند، و به قتال پيوستند، ناگاه مبارز جهودي زخمي كرد بر سپر [6] علي رضي اللّه عنه، سپر از دست وي بيفتاد، دري ديد نزديك قلعه، علي رضي اللّه عنه دست فراز كرد، و آن در آنجا سپر [7] پيش داشت، و قتال ميكرد تا قلعه بكشاد.
سلمه [8] بن الاكوع ميگويد، رضي اللّه عنه: بعد از فتح من با هفت تن از صحابه برفتيم، و چندانچه جهد كرديم، آن در را نتوانستيم از يك روي بديگر روي