بدان اسعدك اللّه تعالي: كه پيغامبر را صلّي اللّه عليه و سلّم معجزات بسيارست اما آنچه ايزد تعالي او را بدان مخصوص گردانيده بود، كه سيد همه پيغامبران كرد و فرمود: آدم و آنكه ازو پس باشند از پيغامبران صلوات اللّه عليهم و سلامه همه زير علم او باشند، و اندر چند جاي كه ذكر پيغامبران كرد، نخست ياد او كرد، چنانكه گويد عز من قايل تعالي و جل: و اذ اخذنا من النبيين ميثاقهم و منك و من نوح [1]. و از پيغامبر صلّي اللّه عليه و سلّم پرسيدند: متي كنت نبيا؟ فرمود: كنت نبيا و آدم بين الماء و الطين [2]، من پيغامبر بودم، و آدم ميان آب و گل بود. از مادر ختنه كرده زاد و ناف بريده، چون از مادر جدا شد، سر به سجده نهاد، انگشت بر كرد، و شهادة آورد، هر گاه دايه او مشغول شدي، گهواره او خود جنبيدي، و چون دايه ديرتر آمدي، انگشت خود را مكيدي، مزه شير و انگبين يافتي، بول و غايط او هرگز كس نديدي، احتلامش نيفتادي، سايه او بر زمين نيفتادي، چشمش در خواب بودي، دلش بيدار بودي، و نه خفتي، از پس همچندان ديدي كه از پيش. هر كه با او رفتي، اگر دراز بودي فروتر نمودي، هرگز پشه و مگس بر وي ننشستي، بر هر ستوري كه بر نشستي اگر چه ضعيف بودي، بر همه ستوران چيرگي كردي، هرگز بر ناف او موي بر نيامدي با هر كه كشتي گرفتي، اگر چه آن كس قوي تر بودي بيفتادي، و از خوي و