چون سال سنه ثمان و خمسين و ستمائة تجديد يافت [5]، آفتاب كامگاري از مطالع بختياري بتازگي طالع [شد] و ماه جهانباني از برج كامراني لامع گشت، سيزدهم صفر، خاقان معظم الغ خان [6] اعظم بر طرف جبال دهلي [7]، براي دفع فساد متمردان ميو [8] كه ديو ازيشان در هراس باشد نهضت فرمود، و بقدر ده هزار سوار برگستوان [دار] جرار، و مبارزان خونخوار، در موافقت ركاب همايون او روان شدند، و ديگر روز غنايم بسيار، و مواشي بي‌شمار رسيد، شعاب صعاب را نهب [9] كرد، و كوههاي حصين را بزد، هندوي بي‌اندازه، در زير تيغ بيدريغ غازيان آمد، و چون پرداخت اين تاريخ، بدين موضع رسيد، برين فتح و غزو [10] نصرت خدا ختم شد.