عيسي عليه السّلام ابن مريم بنت عمران بن ماثان بن اشم بن مامون بن يعاقيم بن وليد بن داود عليه السّلام [1] نام مادر مريم حنه بنت قاقور. چون مادر مريم حامله شد، نذر كرد، فرزندي كه بيارد، بر خدمت خداي تعالي وقف باشد. چون دختر آورد، بخدمت زكريا برد، چون مريم بالغه شد، بوقت طهارت و غسل بجانب شرقي پرده بست، و غسل كرد، و جبرئيل عليه السّلام، بفرمان رب العزة روح عيسي را در جيب او در دميد. بقول حسن بصري هفت ساعت حامله بود، و بقول مجا [2] نيمروز، و از راه دهن بر زمين نهاد، و اين وضع، در بيت اللحم بود، و در زير نخل خرماء خشك، و دران وقت پادشاه هرداس [3] بود، و يوسف نجار، كه پسر خال مريم بود، بفرمان زكريا، خدمت محراب او كردي، از بيم هرداس او را بگريزانيده بود، و به بيت اللحم آورده، چون مهتر عيسي عليه السّلام بر زمين آمد، نخل خرما كه خشك بود تازه شد، و برگ بيرون آورد و ميوه داد.
چون قوم بطلب ايشان بيامدند، مريم خاموش بود، جواب قوم را به عيسي عليه السّلام اشارت كرد، مهتر عيسي گفت: اني عبد اللّه آتاني الكتاب و جعلني نبيا و جعلني مباركا [4].
و چون سيزده ساله شد، بدو وحي آمد، و عمر او سي و سه سال در پيغامبري بود، و سيزده سال ديگر، حق تعالي او را به ملك نصيبين [5] فرستاد، نام او داد [6] بود، و او بت‌پرست بود، و زمان زمان طب بود، حق تعالي مهتر عيسي را در معجزات داد از جنس طب كه خارق عادتست، چنانكه مرده بدعاء او زنده شدي، و نابيناء مادرزاد بينا گشتي، و پيس را اندام بقرار باز آمدي، و هر چه شب خورده بودند از طعام و شراب، بجهت بامدادان نهاده ايشان را از آن اعلام دادي.