[بديار لكهنوتي] حسام الدين عوض مردي نيكو سيرت بود، و از جمله خلج گرمسير غور. چنين روايت كرده‌اند: كه در حدود كوهپايه غور، وقتي به درازگوشي بار بموضعي ميبرد از حدود والشتان [2]، بر بالائي كه آنرا پشته افروز [3] گويند بر ميرفت و دو درويش خرقه پوش بوي رسيدند، او را گفتند: هيچ طعامي (بر دراز گوش) داري؟ عوض خلجي گفت: دارم. قرصي چند بانان خورش سفرانه با خود داشت، بار از درازگوش فرود آورد، و رخت بكشاد، و آن سفره پيش درويشان نهاد. چون طعام بخوردند، آب موجود داشت، در رخت بر دست گرفت، و بخدمت ايشان بايستاد. چون آن درويشان طعام و شراب ما حضر بكار بردند، با هم گفتند: اين سره مرد [4] ما را خدمت كرد، نبايد حق او گذاشت. روي بطرف خلجي كردند، كه سالار بطرف هندوستان رو تا آنجا كه مسلماني است ترا داديم. باشارت آن درويشان [5] از آنجا بازگشت و عورت خود را بران دراز گوش نشاند، و بطرف هندوستان آمد، و به محمد بختيار پيوست.