پادشاه بزرگ عالم و عادل، و عالم نواز رعيت‌پرور بود، و او را فرزندان بسيار بودند، و پسر او در حيات او بتخت نيمروز رسيد، چنانچه بعد ازين در قلم آيد انشاء اللّه تعالي. اول حال آن بود: كه چون ملك شمس الدين عم او بتخت نشست، پدر او را ميل كشيد و برادران ديگر را بكشت، خواهري بود ملك شمس الدين را كه عمه ملك تاج الدين حرب بود، و مكنت تمام داشت چون تعدي و ظلم ملك شمس الدين بسيار شد، خلق از دولت او سير آمدند و دست بدعا برداشتند. جماعتي از امرا و اكابر ملك نيمروز بدان ملكه كه عمه ملك تاج الدين بود استعانت كردند، و در تغيير ملك تدبير نمودند.