ملك تاج الدين ابو الفتح بن طاهر پادشاه بزرگ و عادل بود، چون پدر او برحمت حق پيوست، بفرمان سلطان سنجر، مملكت نيمروز در ضبط آورد و بساط عدل بگسترد، و خلق او را مطيع شدند، و آثار خير ازو در شهر و اطراف سجستان بسيار باقي ماند، و با سلطان سنجر (به) مصاف خطا رفت، و لشكر سجستان با خود ببرد، و چون مصاف شكسته شد، ملك تاج الدين ابو الفتح گرفتار آمد، چون او را بدان موضع بردند كه اوردوي خطا بود، تخته بندي بر پاي او نهادند و زنجير گران در كشيدند، و او را مقيد كردند.
ثقات چنين روايت كردند: كه يكي از مستورات خان خانان (را) بر ملك تاج الدين ابو الفتح نظري در افتاد، و در خفيه او را عزيز داشت ميكرد و ما يحتاج او بقدر كفاف و زياده ميرسانيد، و در تيمار داشت او دقيقه مهمل نگذاشت تا هم بسعي آن مستوره ناگاه ملك تاج الدين ابو الفتح خلاص يافت، و از اوردوي خطا روي بفرار آورد، و آن زنجير و تخت بند با خود آورده بود بسيستان، و مملكت نيمروز كه از جمال و شهامت او خالي مانده بود، زيب و زينت گرفت، آن تخت بند و زنجير كه با خود آورده بود، در پيش مقصوره جامع بفرمود، تا معلق بياويختند، و منهاج سراج كه نويسنده اين طبقات است در شهور سنه ثلاث و عشر و ستمائة بشهر رسيد، و آن زنجير و تخت بند در مسجد جامع ديد، هر كه بدان شهر معظم رسيده باشد در نظر آورده باشد.
ملك تاج الدين ابو الفتح پادشاه عالم و فاضل بود، چنين روايت كنند: