الحمد للّه الذي جعل قلوب انبيائه كنوزا، و صدور اوليائه لكنوز محبته محوزا. و الصلاة علي محمد الذي قدر بعثه لختم الرسل بروزا، و علي آله و اصحابه ظهورا و رموزا.
اما بعد چنين گويد: بنده ضعيف ترين بندگان سبحاني، منهاج سراج جوزجاني عصمه اللّه عن التواني، كه چون اين طبقات باسم سلطان معظم شهنشاه سلاطين ترك و عجم ناصر الدنيا والدين ابو المظفر محمود بن السلطان التتمش خلد اللّه ملكه و سلطانه و عظم شانه نبشته مي‌آيد، كه ذكر ملوك و طبقات ايشان در قلم مي‌آيد، ملوك نيمروز كه پادشاهان عالم و عادل بوده‌اند و ملوك فاضل غريب نواز، و از عهد سنجري تا بدين عهد كه آن ممالك بتعدي و تاراج كفار چين خراب شد، آن ممالك بشكوه و عدل و شهامت و بذل ايشان مزين بود، خواستم تا قدر امكان آنچه سماع بود، و آنچه مشاهده افتاد در قلم آرم، تا ناظران را و مولف را، و آن ملوك را ذكر خير باقي ماند، و دعاء اين پادشاه موجود باشد و اوصافي كه نسب ايشان از امراء ما تقدم در تاريخ بصحت معلوم نشد. حق تعالي بر همه رحمت كناد، و دولت سلطان جهان ناصر الدنيا و الدين، سلطان السلاطين را مخلد داراد.

ثقات چنين روايت كرده‌اند: كه چون دور سلطنت محموديان بخاندان سلجوقيان نقل شد و امرائي كه در كورند [1] سيستان بودند قوت گرفتند، بخدمت سلاطين الب ارسلان و ملكشاه پيوستند، و ممالك نيمروز در تصرف ايشان آمد، و آن بلاد را ضبط كردند، چون تخت سلطان بفر همايون سنجري تزيين يافت، ممالك نيمروز بامير طاهر رسيد، در خدمت آن حضرت آثار اخلاص نمود، و سرائي در سيستان كه در امارت بود بنا فرمود، و رسوم ملك داري وضع كرد