پادشاه خوبروي بود. و عشرت دوست عظيم بود، و شب و روز در عشرت و سماع و مجالست به نديمان و مطربان و اهل عيش بودي، و چون ملك نشاپور از پدر بدو رسيد، با ملوك اطراف طريق مودت و موافقت و خدمت پيش گرفت، چون از وي مضرتي لاحق نمي‌شد، همگنان او را زحمت ندادند، مدام در عشرت و رقص و طرب و شراب بودي، بجهت عشرت و طرب آستين پيراهن خود بقدر ده گز در طول كرده بود، و جلاجل زرين بسته، و در ميان رقص انداختي، در مدت نزديك در گذشت.

چون طغان شاه [2] بتخت نشاپور نشست، با ملوك غور، اتصال معارف فرستاد و دختر [3] سلطان غياث الدين محمد سام طاب ثراه، بجهت پسر خود سنجر شاه بخواست، و اكابر و علماء نشاپور بيامدند، و آن عقد منعقد كردند چون طغان شاه برحمت حق پيوست، تكش خوارزمشاه لشكر به نشاپور آورد نشاپور را ضبط كرد و سنجر شاه را بگرفت و به خوارزم برد، سلطان غياث الدين ملكه جلالي [4] را پاي كشاد بر قول امام شافعي رحمة اللّه عليه. و بملك ضياء الدين در غور [5] داد، و سنجر شاه بخوارزم درگذشت. حق تعالي سلطان ما را تا قيام قيامت باقي و پاينده داراد! و اللّه الباقي، كل شي‌ء هالك [6] و اللّه اعلم.