اتابك ابو بكر بن محمد پادشاه بزرگ بود، و عراق و جبال در تصرف او آمد، و با خلق عدل و احسان كرد، و اطراف ممالك را از خصمان صاف گردانيد، و در عراق و اران و آذربيجان مدارس و مساجد ساخت، و در مراغه مدرسه بس بزرگ بنا كرد، و علما را عزيز داشت، و او را بندگان مدبر و خاص خود بسيار بودند، و هر يك در شهري از شهرهاي عراق ملكي بودند و او برادر مهتر اتابك يوزبك [3] بود، مدتي ملك راند و درگذشت رحمة اللّه عليه و اللّه اعلم.

چون سلطان سنجر فارس با تابك سنقر داد، و آن ممالك را در ضبط آورد با خلق عدل كرد و احسان ورزيد، و بعضي از برادرزادگان سنجر بعد از فوت سلطان از عراق بزمين فارس آمدند، و ايشان را باصطخر فارس فرستاد، و وظايف معين كرد، و مايحتاج معاش ايشان مهيا گردانيد، و اسم شاهي ايشان را مسلم داشت، و خود باسم اتابكي در ممالك تصرف كرد، و مدتها ملك راند و درگذشت. و السلام علي من اتبع الهدي [5].