طبقات ناصري ج‌1 209 السادس نوح بن نصر ..... ص : 209
پسر داشت: عبد الملك و منصور. جلوس امير نوح بن نصر به تخت امارت عجم در پنجم شعبان سنه احدي و ثلثين و ثلثمائه بود. و مدت ملك او دوازده سال و سه ماه بود، و أمير المؤمنين المتقي باللّه نوح نصر را عهد و لوا فرستاد، و ولايت عجم و خراسان بتمام چنانچه پدر [1] داشت، بر وي مقرر فرمود و امير نوح وزارت و نيابت و تدبير امور خود بامام شمس الائمه ابي الفضل محمد بن الحكم السرخسي صاحب مختصر كافي [2] رحمة اللّه عليه فرمود. و اين امام علامه كارهاء ملك بر قاعده عقل و علم و انصاف، و جاده شرع و معاملت آغاز كرد، چنانچه يك نكته نگذاشت، تا امير نوح بسبب عصيان عبد اللّه بن اشكان [3] خوارزمشاه بمرو آمد در شهور سنه اثنتين و ثلث مائه، و آن مهم بكفايت رسانيد. باز در شهور سنه خمس و ثلثين و ثلثمائه به سبب عصيان عم خود ابو اسحاق كه به بغداد گريخته بود، و از أمير المؤمنين المستكفي باللّه بر خراسان عهد ولوا ستده و آمده. و ولايات جبال و خراسان در ضبط آورده. تا امير نوح براي دفع او بمرو آمده، جمله امرا و حشم و ارباب سيف، از علم و عدل شمس الائمه تنگ آمده بودند. و از وزارت او سير آمده. بر ان سبب كه دست متعديان و ظالمان تمام بر بسته بود، در طلب محالات ايشان را بكلي دفع كرده. به هيچ وجه دست آن جماعت در حصول مرادات هوا و ظلم در نمي‌شد. امير نوح به حشم و سپاه از براي دفع عم خود امير اسحاق محتاج گشته بود، و لشكر روي به مخالفت و موافقت عم او آورده.
جماعتي از لشكركشان ظالم علم دشمن، بنزديك امير نوح در رفتند كه همه استرادت [4] حشم و تشويش مملكت، و تفرقه امور دولت از دست وزير شمس- الائمه حاكمست [5]، او را بدست ما بازده، و الا جمله با عم تو منضم شويم امير نوح بضرورت آن امام را بدست جماعت ظالم باز داد، او را