طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) - سراج جوزجانی، منهاج الدین

نام کتاب : طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) نویسنده : سراج جوزجانی، منهاج الدین جلد : 1 صفحه : 186

چون ملك بر ابرهه قرار گرفت، باسم نجاشي كليسائي ساخت، كه در جهان مثل آن نبود، و خلق را بفرمود تا حج آنجا كنند و ترك كعبه گيرند.
كليسا را دار اليعس [1] نام كرد. كاروان عرب در جوار آن دار العيس فرود آمد، آتش گذاشته آن كاروان، باد بنزديك عيسي آورد، چنانچه تمامت بسوخت، ابرهه سوگند خورد، كه كعبه را خراب كند، لشكر كشيد و پيلان آورد و اهل مكه متفرق شدند، عبد المطلب كه جد مصطفي بود عليه السّلام بجهت آنكه لشكر ابرهه مواشي مكه تمام ببردند، در ان ميان دويست ناقه عبد المطلب برده شده بود، عبد المطلب بنزديك ابرهه آمد، و او را تعظيم بسيار كرد، و با خود قرار داد: كه اگر شفاعت خانه كند قبول كنم.
ابرهه گفت: حاجت تو چيست؟ تا وفا كنم، عبد المطلب گفت: من خداوند شتر بيش نيستم، اين خانه خداوندي دارد، او داند و خانه خود اگر خواهد نگاه دارد، ابرهه اشتران او باز داد، و بامداد لشكر بر نشاند و فيلي داشت محمود نام، در پيش لشكر براند تا سر حرم بيامد، فيلان همانجا ايستادند و بازگشتند سوي يمن، چنانچه يك قدم در حرم ننهادند.
حق تعالي از جانب بحر طيرا ابابيل را بر ايشان فرستاد، تا همه لشكر او چنان هلاك شد كه اثر ايشان نماند، و خوره [2] در تن ابرهه افتاد، چون به يمن باز رسيد هلاك شد.
و مدت ملك او و دو پسر او يكسوم و مسروق [3] تا آخر ملك حبشه هفتاد و سه سال بود. و درين سال ولادة سيد انبياء عليه السّلام بود، و درين وقت پادشاهي نوشروان عادل بود. عليه ما هو الاليق من اللّه.

الثالث و العشرون يكسوم‌

بن ابرهه. چون ابرهه بدوزخ رفت، او را دو پسر ماند: يكي يكسوم دوم مسروق. و مادر اين پسران در اصل زن ذي يزن [4] بود، و در تمام يمن و عرب و حجاز از وي خوبروي‌تر نبود، و شوهر او از فرزندان تبابعه يمن بود

[1] كذا. طبري و ابن خلدون: قليس
[2] خوره: جذام (برهان)
[3] راورتي: يگسوم، بگسوم و مسروق
[4] اصل: رينزن.

نام کتاب : طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) نویسنده : سراج جوزجانی، منهاج الدین جلد : 1 صفحه : 186

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست