بن الحسن الصباح [3] صاحب الفيل. چون ابرهة الاشرم بر ممالك يمن مستولي شد، جمله بلاد را خراب كرد، و خلق را هلاك گردانيد. زن و فرزند ايشان را اسير و برده كرد، و از جمله غنايم هيچ به نزديك نجاشي نفرستاد.
نجاشي لشكري نامزد كرد و بر سر ايشان مردي را امير گردانيد نام او ارباط [4]، تا يمن از دست ابرهه بيرون كشد. ميان ابرهه و ارباط مصاف شد و ارباط كشته شد. چون خبر به نجاشي رسيد، سوگند خورد به مسيح عليه السّلام كه خون ابرهه بريزد، و موي پيشاني او ببرد، و بر خاك يمن اسپ براند.
اين حال چون به ابرهه رسيد، خوف بر وي غالب شد. هدايا و تحف بسيار فرستاد و تضرع نمود، و از خوف خون خود را در شيشه كرد و موي پيشاني خود ببريد، و خاك يمن در انبان كرد، كه خون منست بريز، و بر خاك يمن پاي بنه. چون اين جمله بنزديك نجاشي رسيد، از ابرهه راضي شد