مرد دانا و عالم دوست بود، و پيوسته فرمودي تا پيش او كتب و اخبار گذشتگان خواندندي، و قصص گفتندي، و از احوال ملوك ماضي، و حسن خلق و سير هر كس باز پرسيدي، و خلق در عهد او فراغتي داشت، و بشنودن اخبار و تواريخ مشغول بودي، و مدت ملك او بيست و چهار سال بود. و اللّه اعلم.

مرد فضول و مكثار [2] و معاشر بود، پيوسته بعشرة و لهو مشغول بودي و نشاط كردي و در ايام او كاري نرفت كه ذكر آن توان كرد، و او آخر ملوك طوايف بود و مدت ملك او سيزده سال بود، و بر دست اردشير بابكان كشته شد.

نسبت او از تاريخ طبري برين وجه نقل شد: اردشير بن ساسان الاصغر بن بابك بن ساسان بن ساسان بن هرمس بن ساسان بن بهمن الملك بن اسپنديار بن گشتاسپ بن لهواسپ الجبار [3]. چون از ملك سكندر، دويست و شست و شش سال، و بقولي دويست و هفتاد سال، و بقول نصاري پانصد و پنجاه سال بگذشت، اردشير بابك خروج كرد، ساسان جد اردشير مرد جلد بود چنانچه با هشتاد مرد تنها جنگ كردي آتشكده روستاخيز [4] او داشت و ناحيتي از نواحي پارس او را بود، و او را پسري آمد، بابك نام كرد. چون بزرگ شد، بعد از پدر مهتر شد، او را پسري آمد، اردشير نام كرد، چون از مادر بزاد