در نسب او دو روايت است: يك روايت آنست: كه افراسياب بن بشنك بن داوشم بن تور بن افريدون. و بروايت ديگر: افراسياب بن بشخ بن رستم بن ترك [3] و اين شخص آن بود: كه جمله نسبت تركان بدو كنند، و او از فرزندان يافث بن نوح بود، با منوچهر عهد كرد و بازگشت، بار ديگر عهد بشكست و از جيحون بگذشت و عراق و خراسان بگرفت و جمله خراب كرد، و آن روز كه مملكت ايران بگرفت، با لشكر خود گفت: كه تمام خلق ايران را مي‌بايد كشت، تا خلق ديگر بر عادت ما، درين زمين در رسند، جمله چشمه‌سارهاء جبال غور كه آن بخراسان