از فرزندان ايتكمد بن هوشنگ بود، جمشيد بن حرمه بن نكهان [1]. بس خوب روي بود. بروايت مقدسي از تاريخ طبري برادر طهمورث بود، مملكت هفت اقليم بگرفت. و او ولي عهد مهتر ادريس بود عليه السّلام. جهان را آبادان كرد و اسباب پادشاهي و جنگ بيرون آورد، جنانك [2] سراپرده و نوبت و طبل و علم و دمامه، و از آهن سلاح كرد، چنانچه شمشير و زره و جوشن و زين و لگام و ترتيب لشكرها وضع كرد، و افريشم و قزينه [3] و كتان بكشيدند و برشتند و جامها بافتند. بفرمان او در بندها و قفل و كليد نهاد، و كاسه و خوان تخريج كرد و خلق را چهار گروه كرد: يك فوج از جهت لشكر و جنگ. دوم از براي زراعت و سيم را از جهت خريد و فروخت و تجارت. و چهارم گروه را از براي علم و شريعت و محافظت دين را. و پيلان را مسخر كرد، و گردون [4] از براي بار كشيدن بيرون آورد، و در عهد او علم نجوم قوت گرفت و افسونها ظاهر شد و جن او را مسخر شدند، و ديوان بفرمان او سيماب از كوهها بيرون آوردند و شيشه و گوهرها و خشت پخته و گچ و آهك و گرمابه در عهد او تخريج كردند و چون از ملك او چهار صد سال [5] بگذشت، شيطان او را از راه ببرد و كافر شد، و دعوي خدايي [6] كرد، خاك در دهنش باد. چهار صد سال ديگر در كفر بود، حق تعالي ملك او را زوال آورد. بيوراسپ كافر ساحر ظاهر شد از زمين مشرق، او را قهر كرد، از پيش او بگريخت.