ابو نصر محمد ابن الناصر، عادل ترين خلفا بود، و در جود و عطا بر حاتم واثق. روات ثقات چنين روايت كرده‌اند: كه حوضي بود چهل گز به عمق، پر از طلي [4] گداخته و برهم ريخته بود، و در لفظ مبارك امام ناصر لدين اللّه به كرات رفته بود، كه خداي تعالي مرا چندان حيات بخشد، كه اين حوض را پر از زر گردانم. چون دولت بخت خلافت بامام ظاهر رسيد، بكرات بر لفظ مبارك رفت: كه خداي مرا چندان حيات بخشد، كه آن حوض را به عطا و بذل خالي گردانم، چون به تخت نشست، رد مظالم كرد، هر چه از املاك اعيان و اموال بلا وجه [5] در تصرف ديوان خلافت آمده بود، امام ظاهر بكل باز فرمود دادن، و آن چاه پر از زر را بذل و عطا و صدقات كرد، و بر صحايف ايام، نقش آن باقي ماند. چون از مدت خلافت او نه ماه و نه روز بگذشت جماعت خصمان و مخالفان، زهر در پيراهن او تعبيه كردند، چون از حمام بيرون آمد، آن جامه در پوشيد، برحمت حق پيوست عليه الرحمة و الرضوان.

امير المؤمنين ابو جعفر منصور بن الظاهر بن الناصر رضي اللّه عنهم. در عهد خود