نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 416
شایستهتر،
گرچه افعل تفضیل است، ولی در اینجا به معنای مقایسه دو چیز در شایستگی
نیامده، بلکه «شایسته» و «ناشایسته» ای را مقایسه میکند، و این، در آیات
قرآن، احادیث و سخنان روزمره، نمونههای زیادی دارد، مثلا گاه به شخص ناپاک
و دزد میگوییم: پاکی و درستکاری برای تو بهتر است. معنای این سخن، آن
نیست که دزدی و ناپاکی خوب است، ولی پاکی از آن بهتر است، بلکه مفهومش این
است که پاکی، خوب و دزدی، بد و ناشایست است. مفسران گفتهاند: مسجدی که
در جمله فوق به آن اشاره شده که شایسته است پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و
سلّم در آن نماز بخواند، همان مسجد قباست که منافقان مسجد ضرار را در
نزدیکی آن ساخته بودند. البته، این احتمال نیز داده شده که منظور مسجد
پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و یا همه مساجدی است که براساس تقوا
بنا شود. ولی با توجّه به تعبیر «اوّل یوم» (از روز نخست) و با توجّه به
اینکه مسجد قبا، نخستین مسجدی بود که در مدینه ساخته شد. احتمال اوّل،
مناسبتر به نظر میرسد. هرچند این کلمه با مساجدی همچون مسجد پیامبر صلّی
اللّه علیه و آله و سلّم نیز سازگار است. [1] و در چند صفحه بعد زیر
عنوان «در اینجا باید به چند نکته توجه کرد»، در سومین نکته با عنوان: «دو
شرط اساسی» چنین بیان میکند: سومین درس ارزندهای که از جریان مسجد ضرار و
آیات فوق فرا میگیریم، این است که کانون فعال و مثبت دینی و اجتماعی،
کانونی است که از دو عنصر مثبت تشکیل گردد: نخست، شالوده و هدف آن از آغاز
پاک باشد: «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَی التَّقْوی مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ»، و
دیگر اینکه حامیان و پاسدارانش انسانهای پاک، درستکار، با ایمان و مصمم
باشند: «فِیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا.» از بین رفتن هریک از
این دو رکن اساسی، باعث فقدان نتیجه و نرسیدن به مقصد است. [2] [1]. تفسیر نمونه، ج 8، ص 140- 139. [2]. تفسیر نمونه، ج 8، ص 146.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 416