نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 413
همینطور
فی قوله تعالی: «هُوَ أَهْلُ التَّقْوی وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ»، [1]
فرموده: یعنی او شایسته است که نسبت به نافرمانی از او پرهیز داشته باشند؛
یعنی تقوا داشته باشند؛ زیرا برای او بر هر چیزی ولایت مطلقه بوده و سعادت و
شقاوت انسان به دست اوست، و او اهل آمرزش و مغفرت است بر کسی که نسبت به
نافرمانی از او، پرهیز داشته باشد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
[2] نیز فی قوله تعالی: «أَ رَأَیْتَ إِنْ کانَ عَلَی الْهُدی أَوْ
أَمَرَ بِالتَّقْوی ، [3] فرموده: یعنی از این شخص نهیکننده، به من خبر
بده، اگر او بر هدایت است یا آمر به تقوا میباشد و میداند خدا او را
میبیند که چه چیزی بر او واجب است انجام دهد و به آن امر کند، و حال او
چگونه باشد، در حالی که نهی از عبادت خدای سبحان کرده است؟ [4] در تفسیر
نمونه فی قوله تعالی: «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوی ،
[5] چنین میگوید: در آن عصر، گروهی از مردم یمن، برای زیارت خانه خدا به
راه میافتادند و هیچگونه زاد و توشهای برنمیداشتند، و منطقشان این بود
که: ما به زیارت خانه خدا میرویم، آیا ممکن است او به ما غذا ندهد!؟ در
حالی که خدا، غذای همه را از طریق وسایل عادی در اختیار آنها گذاشته. لذا
قرآن، در این قسمت از آیه، دستور میدهد که زاد و توشه و غذا با خویش
بردارید، و در عین حال، به یک مسأله معنوی نیز اشاره کرده که: در ماورای
این زاد و توشه، زاد و توشه دیگری مورد نیاز است که باید تهیّه کنید، و آن،
«پرهیزگاری و تقوا» ست. این جمله، اشاره لطیفی به این حقیقت است که در سفر
حج موارد فراوانی است، برای تهیه زادهای معنوی که نباید از آن غفلت کنید.
در آنجا، تاریخ مجسم اسلام، و صحنههای زنده فداکاری ابراهیم، قهرمان
توحید، و جلوههای خاصی از پروردگار دیده میشود که در هیچ جای دیگری نیست،
و آنها که روحی بیدار، و اندیشهای زنده دارند، میتوانند توشه معنوی برای
یک عمر، از این سفر بینظیر روحانی فراهم سازند. [6] [1]. مدثر/ 56. [2]. المیزان، ج 20، ص 185. [3]. علق/ 12. [4]. المیزان، ج 20، ص 464. [5]. بقره/ 197. [6]. تفسیر نمونه، ج 2، ص 30.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 413