در اين آيه،بحث ادامه يافته و نتيجه اين اطاعت-كه همان حكومت جهانى است-بيان شده است.براساس آن،خداوند به كسانى كه از شما ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده مى‌دهد كه آنان را قطعا خليفۀ روى زمين خواهد كرد؛همان‌گونه كه پيشينيان را خلافت روى زمين بخشيد و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده،به‌طور ريشه‌دار و پابرجا در صفحه زمين مستقر خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را،به امنيت و آرامش مبدّل خواهد كرد.مردم تنها خدا را پرستيده و چيزى را شريك او قرار نخواهند داد.

بعد از اين برترى و فراگيرى حكومت توحيد و استقرار آيين الهى و از ميان رفتن هرگونه اضطراب،ناامنى و شرك،كسانى كه بعد از آن كفر بورزند،به يقين فاسق واقعى خواهند بود!

به‌هرحال مجموع آيه نشانگر اين است كه خداوند به گروهى از مسلمانان صالح و مؤمن، سه نويد داده است:

1.جانشينى و حكومت روى زمين؛

2.نشر آيين حق به‌طور اساسى و ريشه‌اى در جهان؛

3.از ميان رفتن اسباب ترس و ناامنى.

نتيجه آنكه مردم در اين دوران با نهايت آزادى،خدا را مى‌پرستند،فرمان‌هاى او را گردن مى‌نهند،هيچ شريك و شبيهى براى او قائل نمى‌شوند و توحيد خالص را در همه‌جا مى‌گسترانند.

نكته‌ها

1.براساس اين آيه،افرادى قبل از مسلمانان داراى خلافت روى زمين بودند؛ حال اينان چه كسانى‌اند؟برخى از مفسران آن را اشاره به آدم و داود و سليمان دانسته‌اند؛چرا كه قرآن دربارۀ آدم مى‌فرمايد: إِنِّي جٰاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ؛ [1]«من در زمين خليفه‌اى قرار مى‌دهم».درباره داود فرموده است: يٰا دٰاوُدُ إِنّٰا جَعَلْنٰاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ ؛ [2]«اى داود ما تو را خليفه در روى زمين قرار داديم».سليمان نيز به مقتضاى آيه