«دنيا پس از چموشى و سركشى-همچون شترى كه از دادن شير به دوشندهاش خوددارى مىكند و براى بچهاش نگه مىدارد-به ما روى مىآورد...سپس آيه و «نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ...» را تلاوت فرمود».
در حديث ديگرى مىفرمايد:
«هم آل محمّد يبعث اللّه مهديهم بعد جهدهم فيعزّهم و يذلّ عدوّهم» [2]؛«اين گروه آل محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلم هستند،خداوند مهدى آنها را بعد از زحمت و فشارى كه بر آنان وارد مىشود،برمىانگيزد و به ايشان عزّت مىدهد و دشمنانشان را ذليل و خوار مىكند».
«خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند،وعده داده است كه حتما آنان را در اين سرزمين،جانشين[خود]قرار دهد؛همانگونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند،جانشين[خود]قرار داد.و آن دينى را كه برايشان پسنديده است،به سودشان مستقر كند و بيمشان را به ايمنى مبدل گرداند،[تا]مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نگردانند و هركس پس از آن به كفر گرايد؛آنانند كه نافرمانند».
در آيات پيش از اين آيه،سخن از اطاعت و تسليم در برابر فرمان خدا و پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم است و