بر پذيرش يك نظام صحيح اجتماعى در آينده است و اين همان چيزى است كه از آيه ياد شده و احاديث مربوط به قيام مصلح بزرگ جهانى استفاده مى‌شود [1].

آيه دوم [ وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ... ]

وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوٰارِثِينَ ؛ [2]

«و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين فرودست شده بودند،منّت نهيم و آنان را پيشوايان[مردم]گردانيم و ايشان را وارث[زمين]كنيم».

اين آيه طبق فرمايش امام على عليه السّلام،در نهج البلاغه و رواياتى چند از ديگر امامان عليهم السّلام،ناظر به پيروزى مستضعفان بر مستكبران است و اينكه سرانجام،جهان از آن شايستگان خواهد شد.

آيه ياد شده،هرگز از يك برنامۀ موضعى و خصوصى مربوط به بنى اسرائيل سخن نمى- گويد؛بلكه بيانگر يك قانون كلى براى همه عصرها و قرن‌ها است.اين بشارتى در زمينه پيروزى حق بر باطل و ايمان بر كفر است.نمونه كامل‌تر آن،حكومت پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلم و ياران آن حضرت بعد از ظهور اسلام بود.

گسترده‌ترين نمونه آن نيز،ظهور حكومت حق و عدالت در تمام كره زمين به دست حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف خواهد بود.

اين آيه از جمله آياتى است كه به روشنى،بشارت به«ظهور»چنين حكومتى مى‌دهد؛ ازاين‌رو اهل بيت عليهم السّلام،در تفسير آن به اين ظهور بزرگ اشاره كرده‌اند.از امام على عليه السّلام در نهج البلاغه آمده است:

«لتعطفنّ الدّنيا علينا بعد شماسها عطف الضّروس على ولدها و تلا عقيب ذلك وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ