آخر شهر را مى‌شنود يا اهل شهر او را مى‌بينند، بايد نماز را تمام بخواند، و نيز مسافرى كه مى‌خواهد ده روز در محلى بماند، وقتى صداى اذان آنجا را بشنود يا اهل آنجا او را ببينند، بايد نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه نمازش را به تأخير بيندازد تا به منزل برسد، يا نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.

[مسأله 1320 هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور ديده شود]

مسأله 1320 هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور ديده شود، يا به قدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود ديوار آن را نبيند، كسى كه از آن شهر مسافرت مى‌كند، وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود، ديوارش از آنجا ديده نمى‌شد، بايد نماز خود را شكسته بخواند. و نيز اگر پستى و بلندى خانه‌ها بيشتر از معمول باشد، بايد ملاحظۀ معمول را بنمايد.

اراكى: مسأله هر گاه شهر در بلندى باشد كه انسان از دور ديده شود، يا به قدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود، او را نمى‌بيند، كسى كه از آن شهر مسافرت مى‌كند، وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود، آن شخص از آنجا ديده نمى‌شد، بايد نماز خود را شكسته بخواند.

خوئى، تبريزى، سيستانى: مسأله هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور، اهل آن ديده شود، يا به قدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود، اهل آن را نبيند، كسى كه از اهالى آن شهر مسافرت مى‌كند، وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود، اهلش از آنجا ديده نمى‌شد، بايد نماز خود را شكسته بخواند و نيز اگر پستى و بلندى راه بيشتر از معمول باشد، بايد ملاحظۀ معمول را بنمايد.

زنجانى: مسأله هر گاه موقعيت جغرافيايى شهر به طورى باشد كه از دور صداى اذان آن شنيده شود، يا طورى باشد كه با كمى فاصله گرفتن صداى اذان قطع گردد، اهالى آن شهر نيز در مسافرت وقتى به جايى برسند كه صداى اذان بلند آخر شهر را نشنوند بايد نماز را شكسته بخوانند، بلى اگر شهر در مسير بادهاى تند باشد و صداى اذان تا مسافتهاى زيادى برسد، بايد موقعيت متعارف را در نظر بگيرد؛ و اگر باد مانع رساندن صداى اذان باشد ولى اهالى شهر، مسافر را ببينند، نمازش تمام است.

مكارم: مسأله معيار در شهرها، شهرهاى معمولى است و اگر شهرى زياد در گودى يا در بلندى قرار گرفته باشد بايد مطابق شهرهاى معمولى با آن رفتار كرد، يعنى ببينيم چه اندازه مسافت سبب مى‌شود كه در شهرهاى معمولى، انسان صداى اذان شهر را نشنود و اهالى شهر او را نبينند.

مسأله اختصاصى

بهجت: مسأله 1074 در شهرهاى بزرگى مثل تهران، همين كه عرفاً صدق كند كسى كه در آن شهر زندگى مى‌كند، به راحتى مى‌تواند در نواحى مختلف شهر رفت و آمد كند بدون اين كه عرف، او را مسافر حساب كند، بنا بر أظهر آن شهر حكم شهرهاى ديگر را دارد.

[مسأله 1321 اگر از محلى مسافرت كند]

مسأله 1321 اگر از محلى مسافرت كند كه خانه و ديوار ندارد وقتى به جايى برسد