(4) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: اراكى، گلپايگانى، فاضل، نورى، بهجت و صافى نيست

خوئى: مسأله اگر پيشانى را اشتباهاً بر چيزى بگذارد كه از جاى انگشتهاى پاى او بلندتر از چهار انگشت بسته است، بايد سر را بردارد و بر چيزى كه بلند نيست يا بلنديش به اندازۀ چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد و بنا بر احتياط بايد نماز را بعد از تمام نمودن دوباره بخواند.

زنجانى: مسأله اگر پيشانى را اشتباهاً بر جايى بگذارد كه از جاى پاى او بلندتر از چهار انگشت بسته است، چنانچه بلندى آن به قدرى است كه نمى‌گويند در حال سجده است مى‌تواند سر را بردارد و مى‌تواند سر را به جايى كه سجده بر آن صحيح است بكشاند و اگر بلندى آن به قدرى كم است كه مى‌گويند در حال سجده است، بنا بر احتياط واجب سر را به جايى كه سجده بر آن صحيح است بكشاند و كفايت مى‌كند؛ و احتياط مستحب آن است كه پس از تمام كردن نماز را اعاده كند، و اگر نمى‌تواند سر را بكشاند، بايد سر را بردارد و بر جايى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و نمازش صحيح است. اگر پيشانى را اشتباهاً بر جايى بگذارد كه از جاى پاى او بيش از چهار انگشت بسته كوتاهتر است، بنا بر احتياط واجب پيشانى را به جايى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و نمازش صحيح است.

تبريزى: مسأله اگر پيشانى را اشتباهاً به چيزى بگذارد كه از جاى انگشتهاى پا و سر زانوهاى او بلندتر از چهار انگشت بسته است، بايد سر را به چيزى كه بلند نيست يا بلنديش به اندازۀ چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد و بنا بر احتياط بايد پيشانى را بر جايى كه بلند نيست يا بر چيزى كه سجده به آن جايز است بكشد.

سيستانى: مسأله اگر پيشانى را اشتباهاً بر چيزى بگذارد كه از جاى زانوها و انگشتهاى پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلندتر باشد، چنانچه بلندى آن به قدرى است كه نمى‌گويند در حال سجده است بايد سر را بردارد و به چيزى كه بلندى آن بيش از چهار انگشت بسته نيست بگذارد و اگر بلندى آن به قدرى است كه مى‌گويند در حال سجده است، چنانچه پس از انجام ذكر واجب ملتفت شود مى‌تواند سر از سجده بردارد و نماز را تمام كند و اگر قبل از انجام ذكر واجب ملتفت شد، بايد پيشانى را از روى آن بر روى چيزى كه بلندى آن به اندازۀ چهار انگشت بسته يا كمتر است بكشد و ذكر واجب را به جا آورد و اگر كشيدن پيشانى ممكن نباشد، مى‌تواند ذكر واجب را در همان حال به جا آورد و نماز را تمام كند و لازم نيست نماز را دوباره بخواند.

مكارم: مسأله هر گاه پيشانى را سهواً بر جايى بگذارد كه از محلّ زانوها يا انگشتان پا بيش از چهار انگشت بسته پست‌تر و بلندتر باشد، اگر بلندى به حدّى است كه به آن سجده نمى‌گويند بايد سر را بردارد و روى چيزى بگذارد كه بلندى آن از چهار انگشت بسته كمتر است، امّا اگر به قدرى است كه سجده به آن مى‌گويند واجب است پيشانى را از روى آن به روى چيزى بكشد كه به اندازۀ چهار انگشت بسته يا كمتر است و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست احتياط آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند.