مكارم: مسأله بنا بر احتياط واجب جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى زانوهايش بيش از چهار انگشت بسته بالاتر و پايين‌تر نباشد، هم چنين جاى پيشانى نسبت به جاى انگشتان پاى او، خواه زمين سراشيبى باشد يا نباشد.

بهجت: مسأله جاى پيشانى نمازگزار از محلّ ايستادن او در قيام و محلّ دو انگشت بزرگ پا در موقع سجده به اندازۀ يك خشت كه چهار انگشت بسته است بايد بلندتر نباشد و احتياط در اين است كه پايين‌تر از چهار انگشت بسته هم نباشد.

[مسأله 1058 در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست]

مسأله 1058 در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست احتياط واجب (1) آن است كه جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتهاى پا و سر زانوهاى او بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد (2) .

(1) فاضل: احتياط. .

(2) اراكى، گلپايگانى، صافى: اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتان پا و سر زانوهاى او مختصرى بيش از چهار انگشت بسته بلندتر باشد، اشكال ندارد.

خوئى، تبريزى: اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتهاى پاى او (تبريزى: و سر زانوهاى او) بيش از چهار انگشت بسته بلندتر باشد اشكال ندارد.

بهجت: بايد جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتهاى پا بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و بنا بر احتياط بايد پايين‌تر نيز نباشد.

فاضل: و سزاوار نيست اين احتياط ترك شود.

مكارم، زنجانى: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1057.

سيستانى: مسأله در زمين سراشيب هر چند كه سراشيبى آن درست معلوم نباشد اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى زانوها و انگشتهاى پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلندتر يا پست‌تر باشد نماز او محلّ اشكال است.

[مسأله 1059 اگر پيشانى را سهواً به چيزى بگذارد]

مسأله 1059 اگر پيشانى را سهواً به چيزى بگذارد (1) كه از جاى انگشتهاى پا و سر زانوهاى او بلندتر از چهار انگشت بسته است، چنانچه بلندى آن به قدرى است كه نمى‌گويند در حال سجده است، مى‌تواند (2) سر را بردارد و به چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد (و مى‌تواند سر را به روى آن، كه به اندازۀ چهار انگشت يا كمتر است بكشد (3)) و اگر بلندى آن به قدرى است كه مى‌گويند در حال سجده است احتياط واجب آن است كه پيشانى را از روى آن به روى چيزى كه بلندى آن به اندازۀ چهار انگشت بسته يا كمتر است بكشد و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست، بنا بر احتياط واجب بايد (پيشانى را بلند كند و بر موضعى كه بلندى زايدى ندارد بگذارد و (4)) نماز را تمام كند و دوباره بخواند.

(1) اراكى، گلپايگانى، صافى: اگر پيشانى را به چيزى بگذارد. .

(2) گلپايگانى، صافى: بايد. .

(3) بهجت: كم كم بكشد. . [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: گلپايگانى و صافى نيست]