(2) سيستانى: و هم چنين است بنا بر احتياط واجب در موقعى كه مشغول ذكر نيست.

گلپايگانى، صافى: احتياط لازم آن است كه بعد از آرام گرفتن همۀ اعضاء دوباره ذكر واجب را بگويد و نماز را تمام كند و اعاده نمايد. .

تبريزى: بايد ذكر را دوباره بعد از گذاشتن تمام اعضاء تكرار و بعد نماز را اعاده كند. .

بهجت: موقعى كه ذكر سجده را مى‌گويد بايد تمام هفت عضو روى زمين باشند و از زمين برداشته نشوند. .

مكارم: مسأله هنگامى كه مشغول ذكر نيست مى‌تواند بعضى از اعضاى هفت‌گانه را جز پيشانى از زمين بردارد يا جابجا كند ولى در موقع ذكر جايز نيست.

[مسأله 1055 اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده سهواً پيشانى را از زمين بردارد]

مسأله 1055 اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده (1) سهواً پيشانى را از زمين بردارد نمى‌تواند دوباره به زمين بگذارد و بايد آن را يك سجده حساب كند، ولى اگر جاهاى ديگر را سهواً (2) از زمين بردارد، بايد دو مرتبه به زمين بگذارد و ذكر را بگويد.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) زنجانى: اگر قبل از شروع ذكر سجده يا پيش از تمام شدن آن. .

(2) [كلمۀ «سهواً» در رساله آيت اللّٰه زنجانى نيست]

[مسأله 1056 بعد از تمام شدن ذكر سجدۀ اول بايد بنشيند]

مسأله 1056 بعد از تمام شدن ذكر سجدۀ اول بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود.

[مسأله 1057 جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاهاى زانوهايش پست‌تر]

مسأله 1057 جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاهاى زانوهايش (1) پست‌تر و بلندتر از چهار انگشت بسته نباشد (2) ، بلكه احتياط واجب آن است كه جاى پيشانى او از جاى انگشتانش پست‌تر و بلندتر از چهار انگشت بسته نباشد.

(1) اراكى: زانوها و سر انگشتان پاى او. .

فاضل: زانوها و از جاى انگشتانش. .

(2) اراكى، فاضل: بقيه مسأله ذكر نشده.

خوئى، تبريزى: مسأله جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى سر انگشتان پاى او بلندتر از چهار انگشت بسته نباشد. بلكه واجب آن است كه جاى پيشانى او از جاى انگشتان پايش پست‌تر از چهار انگشت بسته نيز نباشد.

گلپايگانى، صافى: مسأله جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى زانوها و سر انگشتان پاى او بلندتر از چهار انگشت بسته نباشد. بلكه احتياط واجب آن است كه جاى پيشانى او از جاى انگشتان و سر زانوهايش از چهار انگشت بسته پست‌تر نيز نباشد.

سيستانى: مسأله جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى زانوها و سر انگشتان پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلندتر يا پست‌تر نباشد، بلكه احتياط واجب آن است كه جاى پيشانى او از جاى ايستادنش بيش از چهار انگشت بسته بلندتر يا پست‌تر نباشد.

زنجانى: مسأله جاى پيشانى سجده‌كننده بايد از جاى پاى او عرفاً بلندتر و پست‌تر از چهار انگشت بسته نباشد و در اين حكم فرقى بين زمين شيب دار و غير آن نيست.