[مسأله 862 چيز نجسى كه با آن مىشود عورت را پوشاند]
مسأله 862 احتياط (1) آن است كه چيز نجسى كه با آن مىشود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد (2) ، ولى كسى كه اين مسأله را نمىدانسته و مثلاً مدتى با اين طور نماز خوانده، لازم نيست آن نمازها را قضا كند.
(1) اراكى، فاضل: احتياط واجب. .
(2) فاضل: امّا همراه بودن چيز نجسى كه نمىشود عورت را با آن پوشاند مانند دستمال كوچك و كليد و چاقو و پول نجس مانعى ندارد.
گلپايگانى، صافى: مسأله احتياط مستحب آن است كه چيز نجس كه ساتر عورت نباشد مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس همراه نمازگزار نباشد.
خوئى، تبريزى: مسأله چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس جايز است همراه نمازگزار باشد و بعيد نيست كه مطلق لباس نجس كه همراه اوست ضررى به نماز نرساند.
بهجت: و اگر لباسى كه ساتر عورت نيست، همراه او باشد ولى آن را نپوشيده و نجس است نماز با آن اشكال ندارد و اگر ساتر عورت باشد، أحوط اجتناب است.
سيستانى: و هم چنين لباس نجس كه همراه اوست ضررى به نماز نمىرساند.
زنجانى: ولى احتياط مستحب در اجتناب از تمام اين امور مىباشد، خصوصاً اگر از مردار باشد بلى اگر طورى باشد كه بگويند در لباسِ نجس نماز خوانده است مثلاً لباس نجس را به كمر خود ببندد نماز باطل مىشود.
نورى: بعيد نيست مطلق لباس نجس حتى مثل پيراهن هم اگر همراه او باشد، مثلاً در جيب او باشد و آن را نپوشيده باشد، ضررى به نماز نرساند.
مكارم: مسأله هر گاه دستمال يا لباس نجسى كه مىتوان با آن عورت را پوشانيد در جيب نمازگزار باشد، نماز او صحيح است و هم چنين ساير اشياءِ نجس، ولى احتياط مستحبّ اجتناب از آن است.
[مسأله 863 زنى كه پرستار بچه است]
مسأله 863 زنى كه پرستار بچه است (1) و بيشتر از يك لباس ندارد (2) ، هر گاه شبانه روزى يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مىتواند با آن لباس نماز بخواند. (ولى احتياط واجب (3) آن است كه لباس خود را در شبانه روز يك مرتبه براى اولين نمازى كه لباسش پيش از آن نجس شده آب بكشد (4)) و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همۀ آنها را به پوشد، چنانچه شبانه روزى يك مرتبه (به دستورى كه گفته شده (5)) همۀ آنها را آب بكشد كافى است. (6)
اين مسأله در رسالۀ آيات عظام: خوئى، تبريزى، سيستانى و بهجت نيست
(1) فاضل: كه بنا بر احتياط واجب بچه پسر باشد نه دختر، . .
صافى: مادرى كه پرستار بچه است. .
(2) گلپايگانى، فاضل، صافى: چنانچه نتواند لباس ديگرى بخرد يا كرايه كند و يا عاريه نمايد. .