(3) گلپايگانى: احتياط مستحب. .

(4) گلپايگانى، صافى: لباس خود را طرف عصر براى نماز ظهر و عصر آب بكشد. .

[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه اراكى نيست]

(5) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: گلپايگانى و صافى نيست]

(6) صافى: و در اين كه پرستار بچّه اگر مادر او نباشد اين حكم را داشته باشد اشكال است.

زنجانى: مسأله زنى كه پرستار پسر بچه يا دختر بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد چنانچه نتواند لباس ديگرى بخرد يا كرايه كند و يا عاريه نمايد، هر گاه شبانه روزى يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند و مى‌تواند در هر ساعتى كه بخواهد لباسش را آب بكشد، ولى احتياط مستحب آن است كه نزديك غروب نماز بخواند كه بتواند چهار نماز خود را با لباس پاك يا لباسى كه نجاست كمترى دارد بخواند، و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همۀ آنها را به پوشد، چنانچه شبانه روزى يك مرتبه همۀ آنها را آب بكشد كافى است. احتياط مستحب آن است كه اگر لباس پرستار دختر بچه به بول دختر نجس شود اگر چه روزى يك مرتبه آن را آب بكشد، چنانچه بعد از آن نجس شود با آن لباس نماز نخواند.

مكارم: مسأله زنى كه پرستار بچّه است و نمى‌تواند براى نماز به آسانى لباس طاهر تهيّه كند هر گاه در شبانه روز يك مرتبه لباس خود را بشويد مى‌تواند با آن نماز بخواند هر چند لباسش با بول بچّه نجس شود ولى احتياط آن است كه لباس خود را براى اوّلين نمازى كه به جا مى‌آورد آب بكشد.

مسائل اختصاصى

خوئى، تبريزى: مسأله 871 سيستانى: مسأله 850 بهجت: مسأله 726 اگر مى‌داند كه خونى كه در بدن يا لباس او است، كمتر از درهم است ولى احتمال مى‌دهد كه از خونهايى باشد كه عفو در آنها نيست جايز است كه با آن خون نماز بخواند و شستن لازم نيست.

بهجت: از خونهايى باشد كه نماز را باطل مى‌كند. .

سيستانى: بقيۀ مسأله ذكر نشده.

خوئى، تبريزى: مسأله 872 بهجت: مسأله 727 سيستانى: مسأله 851 اگر خونى كه در لباس يا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهايى است كه عفو در آنها نيست و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه از خونهايى بوده كه عفو در آنها نيست اعادۀ نماز لازم نيست و هم چنين است اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه به مقدار درهم يا بيشتر بوده در اين صورت نيز حاجتى به اعاده نيست.

بهجت: نداند از خونهايى است كه نماز با آن باطل است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه از خونهايى بوده كه نماز با آن باطل است. .

بهجت: در اين صورت نيز اعادۀ نماز لازم نيست.