حيض را داشته باشد (يعنى از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نشود و سه روز اوّل خون در يك دهه واقع شود) كه در اين صورت شمارۀ مجموع خونهايى كه ديده، عدد عادت او محسوب مى‌شود و لازم نيست كه روزهايى كه در وسط پاك بوده، در هر دو ماه به يك اندازه باشد؛ مثلا اگر ماه اول، از روز اول تا سوم خون ببيند و دو روز پاك شود و سپس سه روز خون ببيند و ماه دوم، روز يازدهم و دوازدهم خون ببيند و چهار روز پاك شود، سپس چهار روز خون ببيند، عادت او شش روز مى‌شود. هم چنين است اگر در يكى از دو ماه به طور متصل مقدارى خون ببيند و در ماه ديگر به همان مقدار به طور جداگانه خون ببيند و وقت خون ديدن يكى نباشد.

مكارم: مسأله زنانى كه عادت عدديه دارند يعنى شمارۀ روزهاى حيض آنها در دو ماه پشت سر هم يك اندازه است ولى وقت آن تغيير مى‌كند، آنها بايد در همان چند روز به احكام حائض عمل كنند. زنانى كه از خون پاك نمى‌شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را كه مى‌بينند نشانۀ حيض و بقيه نشانه‌هاى استحاضه دارد و شمارۀ روزهايى كه نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، بايد آن چند روزى كه نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.

[مسأله 493 زنى كه عادت عدديه دارد]

مسأله 493 زنى كه عادت عدديه دارد، اگر بيشتر از شمارۀ عادت خود خون ببيند و از ده روز بيشتر شود، (1) چنانچه همۀ خونهايى كه ديده يك جور باشد بايد (2) از موقع ديدن خون به شمارۀ روزهاى عادتش حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد (3) ، و اگر همه خونهايى كه ديده يك جور نباشد، بلكه چند روز از آن، نشانۀ حيض و چند روز ديگر نشانۀ استحاضه را داشته باشد اگر روزهايى كه خون، نشانۀ حيض را دارد با شمارۀ روزهاى عادت او يك اندازه است، بايد همان روزها را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد، و اگر روزهايى كه خون نشانۀ حيض دارد، از روزهاى عادت او بيشتر است فقط به اندازۀ روزهاى عادت او حيض و بقيه استحاضه است و اگر روزهايى كه خون نشانۀ حيض دارد از روزهاى عادت او كمتر است بايد آن روزها را با چند روز ديگر كه روى هم به اندازۀ روزهاى عادتش شود، حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.

(1) سيستانى: زنى كه عادت عدديه دارد اگر كمتر يا بيشتر از شماره عادت خود خون ببيند و از ده روز بيشتر نشود تمام آن را حيض قرار دهد و اگر از ده روز تجاوز كند. .

(2) فاضل: بنا بر احتياط واجب بايد. .

(3) مكارم: و اگر چند روز آن نشانۀ حيض دارد بايد همان را حيض قرار دهد و اگر بيشتر از ايّام عادت او باشد از آخر آن كم مى‌كند و اگر كمتر از ايام عادت او است، بايد آن روزها را با چند روز بعد از آن كه روى هم رفته به اندازۀ عادتش شود حيض قرار دهد و بقيه را استحاضه.

گلپايگانى، صافى: مى‌تواند به شمارۀ روزهاى عادتش را از اول يا وسط، حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد. .

خوئى، تبريزى: مسأله زنى كه عادت عدديّه دارد، اگر با نشانه‌هاى حيض كمتر يا بيشتر از