شماره عادت خود خون ببيند و از ده روز تجاوز نكند تمام آنها را حيض قرار دهد اگر چه خون قطع نشود و بدون داشتن نشانههاى حيض از ده روز تجاوز كند، و اگر با نشانههاى حيض از ده روز تجاوز كرد بايد از موقع ديدن آن خون به شمارۀ روزهاى عادتش حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.
زنجانى: مسأله زنى كه عادت عدديه دارد، اگر بيشتر از شماره عادت خود، خونِ يك جور ببيند، پس اگر همه زرد رنگ يا قرمز روشن بود، مستحاضه مىباشد، و اگر همه قرمز تيره يا سياه بود، به شمارۀ روزهاى عادتش حيض قرار مىدهد و مستحب است تا ده روز استظهار نمايد و بقيه را استحاضه قرار مىدهد و بنا بر احتياط مقدار حيض را از روزهاى اول خون، قرار دهد. و اگر خونى كه ديده يك جور نبوده است، بلكه چند روز از آن نشانۀ حيض و چند روز نشانۀ استحاضه را داشته باشد، چنانچه روزهايى كه خون نشانۀ حيض را دارد با شمارۀ عادت او يك اندازه است، بايد همان روزها را حيض قرار داده و مستحب است بعد از آن تا ده روز استظهار نمايد و بقيۀ خونها، استحاضه مىباشد و اگر خونى كه نشانۀ حيض را دارد از روزهاى عادت او بيشتر است، فقط به اندازۀ روزهاى عادت از خونهاى نشانهدار حيض قرار مىدهد و مستحب است تا ده روز استظهار كند (هر چند خون زرد رنگ باشد) و بقيه را استحاضه قرار مىدهد؛ و اگر مقدار روزهايى كه خون نشانۀ حيض را دارد از روزهاى عادت او كمتر، ولى حد اقل سه روز باشد، اين مقدار را حيض قرار داده و مقدارى از خونهاى ديگر را نيز حيض قرار مىدهد تا به اندازه عادت شود (و بنا بر احتياط اگر مىتواند مكمل عدد عادت را از بعد حساب مىكند) و اگر از سه روز نيز كمتر باشد، بنا بر احتياط واجب به مقدار سه روز به احكام حائض رفتار مىنمايد و بعد از پاك شدن، نماز و سائر عبادتهاى واجبى كه در اين سه روز به جا نياورده، قضا مىنمايد (بنا بر احتياط مكمل سه روز را از بعد حساب مىكند) و در بقيۀ روزها مستحاضه مىباشد.
4 مُضْطَرِبه
[مسأله 494 تعريف مضطربه]
مسأله 494 مضطربه يعنى زنى كه چند ماه خون ديده ولى عادت معيّنى پيدا نكرده (1) اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و همۀ خونهايى كه ديده يك جور باشد (2) چنانچه عادت خويشان او هفت روز است بايد هفت روز را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و اگر كمتر است مثلاً پنج روز است بايد همان را حيض قرار دهد. و بنا بر احتياط واجب، در تفاوت بين شمارۀ عادت آنان و هفت روز، كه دو روز است، كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك نمايد و كارهاى استحاضه را به جا آورد، يعنى به دستورى كه براى زن مستحاضه گفته شد عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر عادت خويشانش بيشتر از هفت روز مثلاً نه روز است، بايد هفت روز را حيض قرار دهد و بنا بر احتياط واجب در تفاوت بين هفت روز و عادت آنان، كه دو روز است، كارهاى استحاضه را به جا آورد و كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك نمايد.
(1) گلپايگانى، صافى: يا عادتش به هم خورده و عادت ديگرى پيدا نكرده است. .