آن است كه پارچۀ پاكى روى زخم يا دمل باز گذاشته و روى پارچه را مسح نمايد. و امّا اگر در بدن شكستگى باشد بايد غسل بنمايد و احتياطاً روى جبيره را هم مسح كند و در صورتى كه مسح روى جبيره ممكن نباشد يا اين كه محلّ شكسته باز باشد لازم است تيمّم كند.
سيستانى: بايد بنا بر احتياط لازم آن را ترتيبى به جا آورند و اگر در بدن، زخم يا دمل باشد، مكلّف مخيّر است بين غسل و تيمّم. .
سيستانى: و روى زخم باز باشد. .
نورى، تبريزى: مسأله غسل جبيرهاى مثل وضوى جبيرهاى است، ولى بايد آن را ترتيبى به جا آورند و اگر ارتماسى انجام دهند باطل است (تبريزى: و چنانچه مسح بر جبيره و شستن اطراف آن ضرر داشته باشد، بايد تيمّم كند و اگر ضرر نداشته باشد، بايد به وظيفۀ جبيره عمل نمايد) .
زنجانى: مسأله غسل جبيرهاى در غير غسل ميت مثل وضوى جبيرهاى است و احتياط مستحب آن است كه آن را ترتيبى به جا آورند، و در غسل ميت غسل جبيرهاى مشروع نيست.
[مسأله 340 كسى كه وظيفۀ او تيمم است]
مسأله 340 كسى كه وظيفۀ او تيمم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمّم او زخم يا دمل يا شكستگى باشد بايد به دستور وضوى جبيرهاى، تيمّم جبيرهاى نمايد.
[مسأله 341 كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاى نماز بخواند]
مسأله 341 كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نمىشود، مىتواند در اوّل وقت نماز بخواند (1) ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند (2) و اگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيرهاى به جا آورد (3) .
(1) بهجت: و اگر بعد از نماز عذر زايل شد اعادۀ نماز لازم نيست بلكه با همان وضوى جبيرهاى مىتواند كارهاى ديگرى هم كه وضو لازم دارد انجام دهد. .
زنجانى: و اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود مىتواند صبر كند و آخر وقت نماز بخواند و مىتواند رجاءً در اول وقت نماز بخواند ولى در هر صورت، در صورتى كه اول وقت نماز بخواند و تا آخر وقت عذرش برطرف شود، لازم است وضو گرفته يا غسل كرده و نماز را اعاده نمايد.
(2) مكارم: بقيه مسأله ذكر نشده.
خوئى، تبريزى، سيستانى: بهتر آن است كه صبر كند. .
(3) خوئى، تبريزى: ولى در صورتى كه ( سيستانى: و در صورتى كه) اوّل وقت، نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش برطرف شد لازم است (سيستانى: احتياط مستحب است) كه وضو گرفته يا غسل كرده و نماز را اعاده نمايد.
[مسأله 342 اگر انسان براى مرضى كه در چشم اوست ]
مسأله 342 اگر انسان براى مرضى كه در چشم اوست موى چشم خود را بچسباند (1) بايد وضو و غسل را جبيرهاى انجام دهد (2) و احتياط آن است كه تيمّم هم بنمايد.
اين مسأله در رساله آيت اللّٰه فاضل نيست
(1) بهجت: به طورى كه آب به تمام ظاهر بشره و موها نرسد. .