(2) خوئى، تبريزى، سيستانى، زنجانى: بايد تيمّم نمايد (زنجانى: و بنا بر احتياط مستحب وضو يا غسل جبيره‌اى هم انجام دهد) .

نورى: بايد تيمم نمايد و احتياط مستحب آن است كه وضوى جبيره‌اى هم بگيرد.

مكارم: مسأله اگر به خاطر درد چشم، شستن صورت ضرر دارد بايد تيمّم كند و اگر مى‌تواند اطراف چشم و بقيۀ صورت را بشويد، كافى است.

[مسأله 343 كسى كه نمى‌داند وظيفه‌اش تيمّم است]

مسأله 343 كسى كه نمى‌داند وظيفه‌اش تيمّم است يا وضوى جبيره‌اى، (1) بنا بر احتياط واجب بايد هر دو را به جا آورد.

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه مكارم نيست

(1) بهجت: در صورتى كه حجّتى بر تعيين يكى ندارد. .

زنجانى: در صورتى كه جهل وى از ندانستن اصل مسأله است بايد به مرجع تقليد خود مراجعه كند يا هر دو وظيفه را به جا آورد، و در صورتى كه جهل وى از ندانستن خصوصيات موضوع ناشى مى‌شود بايد هر دو وظيفه را انجام دهد.

[مسأله 344 نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده]

مسأله 344 نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده (1) صحيح است (2) و بعد از آن كه عذرش برطرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد (3) وضو بگيرد (4) ، ولى اگر براى آن كه نمى‌دانسته تكليفش جبيره است يا تيمّم، هر دو را انجام داده باشد بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد (5) .

(1) خوئى، تبريزى: و تا آخر وقت عذرش مستمرّ بوده. .

زنجانى: و تا آخر وقت عذرش باقى بوده. .

(2) خوئى، تبريزى، سيستانى: و مى‌تواند با آن وضو نمازهاى بعدى را نيز به جا آورد. [پايان مسأله]

(3) فاضل: لازم نيست. .

(4) بهجت: بعد از آن كه عذرش بر طرف شد، با همان وضو مى‌تواند نمازهاى بعد را نيز بخواند. .

نورى: براى نمازهاى بعدهم در صورتى كه وضوى او باطل نشده است نبايد وضو بگيرد. .

زنجانى: در صورتى كه عذرش در وقت نمازهاى بعدى استمرار داشته باشد مى‌تواند با آن وضو نمازهاى ديگر را نيز بخواند ولى در صورتى كه عذرش برطرف شود نمى‌تواند با آن وضو نمازهاى ديگر را بخواند. [پايان مسأله]

گلپايگانى، صافى: بعد از آن كه عذرش برطرف شد و هنوز وضوى جبيره‌اى باطل نشده است، براى نمازهاى بعد بنا بر احتياط لازم بايد وضو بگيرد (صافى: بلكه بنا بر احتياط اگر در وقت، عذرش برطرف شود نمازش را با وضوى جديد اعاده نمايد) . [پايان مسأله]

(5) بهجت: بنا بر احتياط واجب در صورت بقاى جهل، براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

مكارم: مسأله نمازهايى را كه با وضو يا غسل جبيره‌اى مى‌خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز عذر برطرف شود در اينجا بنا بر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.