وجود هر انسان يك نظام تشكيلاتى است‌

گرچه اين «سير آفاقى» را تا آخر عمر مى‌توانيم ادامه دهيم بى آن كه خسته شويم، يا به پايان خط برسيم، ولى فعلًا همين جا آن را رها كرده و به «سير انفسى» مى‌پردازيم و از «عالم كبير» به «عالم صغير» كه به گفته اميرالمؤمنين على عليه السلام جهان بزرگ در آن خلاصه شده است- يعنى انسان- مى‌پردازيم. [1]

ساختمان وجود آدمى نيز يك نظام تشكيلاتى فوق‌العاده ظريف و پيچيده است كه تمام تشكيلات لازم براى يك مديريّت صحيح و نمونه را به عاليترين صورت در برگرفته است.

اين تشكيلات حيرت انگيز و منظّم داراى بخشهاى زير است.

1- مركز تصميم گيرى‌

2- فرماندهان و مديران كلّ و جزء

3- بازوهاى اجرائى‌

4- انگيزه‌هاى حركت‌

5- برنامه‌ريزى و سازماندهى‌

6- كنترل و هماهنگى، و ...

به طورى كه اگر يك لحظه، گوشه‌اى از اين مديريّت از كار بيفتد، مرگ به سراغ انسان مى‌آيد و يا لااقل بيمار مى‌شود.

به همين دليل، براى پى بردن به اصول صحيح تشكيلات و ضوابط مسأله مديريّت و فرماندهى، راهى بهتر از اين نيست كه از اين دو جهان «بزرگ» و «كوچك» الهام و الگو بگيريم و به اين دستور پر معنى قرآن تحقّق بخشيم:

[1]- اتَزْعَمُ انَّكَ جِرْمٌ صَغيرٌ وَ فيكَ انْطُوى‌ العالَمُ الاكْبَرُ