آينده، به خواست خداوند نمونه‌هاى ديگرى مطرح خواهد شد.

منظره‌اى از مبارزه حق و باطل‌

در قرآن مجيد (سوره رعد- آيه 17) براى مجسم ساختن منظره مبارزه حق و باطل، و سرانجام اين مبارزه دامنه‌دار و دائمى، مثال جالبى زده شده است:

أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَ الْباطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمَّا ما يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي اْلأَرْضِ‌

«خداوند آبى از آسمان نازل نمود، و از هر سرزمينى باندازه گنجايش آن براه افتاد (رودها بهم پيوستند و سيلابى تشكيل دادند) سيلاب كفهائى بر روى خود حمل كرد (نه تناه بر روى سيلاب كف ظاهر ميگردد بلكه) در روى فلزاتى كه براى زينت، يا وسائل زندگى زير فشار آتش ذوب مى‌شوند، اينگونه كفها آشكار مى‌گردد، اين چنين خداوند حق و باطل را مجسم مى‌سازد، اما كف بزودى از بين مى‌رود، ولى آنچه بمردم سود ميرساند در زمين باقى مى‌ماند»

در همين يك مثال كوتاه كه با الفاظ و عبارات موزونى ادا شده نكات جالبى نهفته است كه ذيلًا بقسمتى از آن اشاره ميگردد:

1- طرفداران باطل هميشه مانند كفهاى روى آب پر هياهو هستند، ظاهرى فريبنده، و درونى تهى و خالى دارند، و ضمناً هميشه متكبر و خود پسند و بلندى طلبند (زبداً رابياً) در حالى كه طرفداران حق، به عكس آنها، متواضع و بردبار و مرد عمل هستند.