باشد؟ اگر اين وعده قطعى خلاف از آب درآيد آيا بزرگترين حربه به دست دشمن نخواهد افتاد؟

ابنها دليل بر اين است كه پيامبر از جاى ديگرى دلگرم بوده است.

2- پيش‌بينى فتح مكه، و پيروزى ديگرى همزمان آن.

لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنينَ مُحَلِّقينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرينَ لا تَخافُونَ فَعَلِمَ ما لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذلِكَ فَتْحًا قَريبًا (فتح- 27).

«آنچه خداوند به پيامبرش در خواب الهام كرد راست است، بطور قطع داخل مسجدالحرام در حال امنيت و آرامش خواهيد شد (و مراسم عمره را انجام داده) سرهاى خود را تراشيده و تقصير (كه آخرين مراسم عمره است) انجام خواهيد داد، و هيچ خوف و ترسى در آن موقع نخواهيد داشت، و غير از آن پيروزى نزديك (ديگرى) نصيب شما خواهد گرديد.»

در اين آيه با صراحت از دو حادثه پيشگوئى شده است:

1- ورود به مكه و انجام مراسم «عمره» در حال امنيت و آرامش و بدون خوف و ترس.

2- پيروزى و فتح ديگرى بر دشمنان اسلام مقارن همين زمان.

اكنون برگرديم به تواريخ، و قدم به قدم جريان را تعقيب كنيم:

در اينجا ناچاريم براى روشن شدن مطلب به سه قسمت حسّاس از تاريخ زندگى پيامبر (ص) اشاره كوتاهى بنمائيم:

1- «ماجراى حديبيه» در اواخر سال ششم هجرى در ماه ذى‌القعده‌