مىشود و نه
اعمالش حبط مىگردد، امّا اين امكان در مورد امّت آن حضرت وجود دارد. بنابراين معناى
آيه اين است كه: «اى امّت محمّد! مراقب اعمال خود باشيد. مبادا عمرى عبادت و اطاعت
كنيد و در پايان عاقبت به خير نشويد و اعمالتان حبط گردد».
در آيه محلّ
بحث نيز خطاب، متوجّه مردم است كه إنشاءاللَّه را در كارهاى خود فراموش نكنند.
بعضى نيز گفتهاند: فراموشى إنشاءاللَّه گناه نيست، بلكه ترك اولى است بنابراين
اگر پيامبر صلى الله عليه و آله هم مرتكب آن شده و آن را فراموش كرده باشد اشكالى
ندارد.
معناى ترك
اولى
سؤال:
حضرت آدم ترك اولى كرد و از آن درخت ممنوع خورد و از بهشت اخراج شد.
[1] فُطْرس ملك مرتكب ترك اولى شد و بال و پرش ريخت و به جزيرهاى در
زمين تبعيد گشت. [2] حضرت يونس عليه السلام ترك
اولى كرد و مدّت زيادى در دل نهنگى حبس شد. [3]
و برخى ديگر از پيامبران نيز ترك اولى داشتهاند. [4]
منظور از ترك اولى چيست؟
جواب:
ترك اولى نه گناه است و نه مكروه و نه حتّى مباح، بلكه رها كردن مستحب مؤكّد و
انجام دادن مستحب عادى است. مثلًا در فاصله يك كيلومترى