حقيقت بزرگ است كه هيچ‌گونه شباهتى با ما ندارد. بنابراين، روشن است كه نحوه اين بحث با تمام بحثهاى علمى ديگر اعم از طبيعى و غيرطبيعى فرق بكند.

الفاظ و معيارهاى اين بحث با تمام الفاظ و معيارهاى بحثهاى ديگر فرق مى ‌كند. البته بايد قبول كرد كه ترك عادت استفاده از الفاظ و معيارهاى معمول و رايج، كار دشوار و سختى است و احتياج به تمرين و ممارست دارد.

در هر حال همواره در اين بحث سر و كارمان با مفاهيمى چون بى‌پايان و نامحدود و نامتناهى است.

با دقت و تأمل در مقدمه فوق بايد فهميد كه وقتى مى ‌گوييم خداوند از همه چيز باخبر است، اين جمله چه معنى ويژه و مخصوصى دارد. اين جمله يعنى: او از حوادثى كه در دور دست‌ترين نقاط آسمانها، كهكشانها و سحابيها مى ‌گذرد، كراتى كه در حال تكوين و پيدايش هستند كرات در حال زوال و نابودى از همه باخبر است.

او از حوادثى كه در ميليون‌ها و ميلياردها سال پيش در اين جهان پهناور رخ داده و در تاريكى وحشتناك زمان گذشته فرو رفته، با خبر است. او از حوادثى كه در ميلياردها سال آينده رخ خواهد داد و در پشت پرده قرون و اعصار آينده از نظر ما پنهان است، باخبر است.

اگر در خط سير الكترونهاى يكى از اتمهاى بيشمار اين جهان در دور افتاده‌ترين كرات آسمان تغييرى پيدا شود، او از چنين چيزى آگاه و باخبر است.